Przemysł odzieżowy wytwarza rocznie ponad 2,1 miliarda ton gazów cieplarnianych, czyli więcej niż cała gospodarka Francji, Niemiec i Wielkiej Brytanii razem wzięta. Przerażające liczby, prawda? Istnieją jednak technologie, które mogą odegrać ważną rolę w rozwiązaniu problemu odpadów modowych. Proponujemy porozmawiać o druku 3D?
Projektowanie ubrań
Wykorzystanie technologii 3D w procesie projektowania może znacząco zmniejszyć zanieczyszczenie środowiska na początkowym etapie projektowania odzieży. W tradycyjnym procesie projektowania odzieży tworzy się średnio od czterech do pięciu fizycznych próbek, zanim marka zatwierdzi pożądany produkt. Ponieważ próbki te są półfabrykatami lub są niedokładne, na końcu są zwykle spalane lub wywożone na wysypisko śmieci. W przeciwieństwie do pracochłonnego i szkodliwego dla środowiska procesu pobierania próbek, prototypowanie odzieży w technologii 3D eliminuje odpady próbek na etapie przedprodukcyjnym. Wszystkie edycje i zmiany można przeprowadzać wirtualnie, bez konieczności cięcia tkanin i generowania odpadów.
Pobieranie materiałów
Trudno jest obliczyć ilość tkanin zmarnowanych na etapie pozyskiwania materiałów, ponieważ firmy odzieżowe nie rejestrują ilości odpadów z obawy przed krytyką, co pośrednio dowodzi, że ilość zmarnowanych próbek jest ogromna.
Dzięki rozwojowi materiałów cyfrowych technologia 3D w branży odzieżowej umożliwia dostawcom tkanin i materiałów cyfrową prezentację próbek i zmniejszenie ilości odpadów materiałowych.
Sprzedaż produktów
Cyfrowa technologia odzieżowa oznacza krótszy czas wprowadzania produktu na rynek i szybsze opracowywanie odzieży, dzięki czemu projektanci mają więcej czasu na pracę nad optymalizacją stylu. Fotorealistyczne obrazy 3D ubrań zamiast ich tradycyjnych odpowiedników to coś więcej niż tylko oszczędność dla marek, które nie muszą robić zdjęć. Dzięki cyfrowemu modelowaniu ciała 3D kupujący mogą wirtualnie przymierzyć cyfrową odzież na swojej własnej sylwetce, aby sprawdzić, czy pasuje do ubrania. Technologia odzieży 3D skutecznie przekształca obecny model sprzedaży odzieży z procesu produkcji-sprzedaży w proces „na żądanie”, w którym konsumenci przeglądają wirtualną odzież 3D w Internecie, składają zamówienia i dokonują przedpłaty, a następnie marki organizują produkcję zgodnie z wielkością zamówienia.
Może to właśnie jest przyszłość mody?
Źródło: Medium.com